PDS staat voor Propioceptive Deficiency Syndrome.
Propioceptie wordt ook wel ons zesde zintuig genoemd. Of het zintuig der zintuigen, omdat alle zintuigen daar samenkomen en onderling communiceren. PDS is in ons land nagenoeg onbekend. Wij werken er als een van de weinigen mee. Het komt erop neer, dat er een aantal symptomen zijn (daarom wordt het een syndroom genoemd) die altijd aanwezig zijn, zij het niet allemaal tegelijk.
Er zijn lichamelijke symptomen zoals lichaamshoudingproblemen (bijvoorbeeld scoliose, schuine hoofdstand). Ook kan er migraine aanwezig zijn, waarbij in het voorstadium lichtflitsen en/of halo’s of aura’s gezien worden.
Er kan visuele problematiek aanwezig zijn zoals strabisme, een lui oog, nystagmus, oogmotorische problematiek en convergentie insufficientie.
Mandibulaire problematiek valt ook binnen het symptoomgebied: een onregelmatig gebit, kaakproblemen (klikgeluiden), op de tong bijten, over- of onderbeet, knarsentanden.
Op cognitief gebied treffen we aan: dyslexie, adhd, add en autisme.
In de persoonlijke ruimte kan er onhandigheid zijn (omstoten, stoten en botsen, zwikken, vallen).

We hanteren een uitgebreid onderzoek, wat een paar uur tot een hele middag kan duren. Er wordt dan gekeken naar de lichaamshouding, de hoofdstand, de spierspanning, de manier van staan en lopen en ademhalen. Om definitief te bevestigen dat er inderdaad sprake is van PDS is het nodig een speciaal visueel onderzoek toe te passen, dat verder gaat dan een normaal regulier oogonderzoek bij de oogarts. Er wordt gebruik gemaakt van een speciaal apparaat (synoptophore), waarmee via een specialistisch onderzoek de aanwezigheid van steeds veranderende blinde vlekken in de periferie van de waarneming worden gemeten.

De behandeling bestaat uit een aantal vaste onderdelen die daar in voorkomen: lichaamshoudingsoefeningen, visuele training, primaire reflexintegratie, ademhalingsoefeningen, aanmeten van een speciale zgn. actieve prismabril (absoluut niet te vergelijken met de standaard prismabrillen uit de brillenwinkel of van de oogarts) en propioceptieve zolen. Bij dyslexie wordt er een apart leestraining gegeven, waarbij de nadruk ligt aan het versterken en uitbreiden van het neurologisch netwerk in samenhang met de propioceptie in al haar facetten.
Bij dyslexie zal binnen een jaar de leesprestatie sterk verbeteren. Meestal is dat al na vier maanden merkbaar.

De synopthophore is onmisbaar in het onderzoek naar PDS en het vaststellen van de aanwezigheid van pseudo scotoma.